زندگی ایساک آلبِنیز
برگرفته و برگردان از کتاب: آهنگ سازان بزرگ نوشتۀ وِندی
تامپسون
مترجم: منوچهر خاکی
·
دورۀ خیزش ملی گرایی
زندگی و آثار:
ملیت: اسپانیایی
تولد: کامپرودون، 1860
مرگ: کامبو لِه بَن، 1909
ژانر ویژه: موسیقی زبردستانه برای پیانو
کارهای بزرگ: ایبریا (9-1906)؛ کنسرتو پیانو (حدود 1887)؛
راپسودی- قطعۀ موسیقی ممزوج و احساساتی- اسپانیایی برای پیانو و ارکستر (1887).
در حالیکه آهنگسازان روسی و فرانسوی مانند بیزه، لالو و
ریمسکی کُرساکُف با الحان اسپانیایی، مغازله می کردند، آلبِنیز اولین آهنگساز به
راستی اسپانیایی با اعتبار بین المللی بود. در کاتالونیا متولد شد، کودک اعجوبه ای
بود که کار در منظر عمومی را به عنوان نوازندۀ پیانو، در چهار سالگی آغاز کرد. هشت
ساله بود که اولین تور کنسرت خود را انجام داد، و سپس به عنوان هنرآموز در هنرکدۀ
موسیقی مادرید ثبت نام کرد، ولی یک سال بعد، در حالی که هنوز ده سال داشت، به
کاستیا –Castile-
فرار کرد، در آنجا در شهرهای مختلف گردش می کرد و آن قدر موسیقی شنید که به عنوان
نوازندۀ پیانو در نمایش های واریِته، بتواند امورات زندگی اش را بگذراند.
از آن زمان به بعد، او از یک بیقراری علاج ناپذیر در رنج
بود. در سال 1872 بار دیگر او رهسپار شد، این بار به عنوان مسافر قاچاقی در یک
کشتی کوچک که عازم آمریکای جنوبی بود. در سال 1873 به اسپانیا بازگشت، ولی سپس
عازم انگلستان و بعد لایپزیگ شد، و در آنجا تحصیلات خود را ادامه داد. یک بورسیۀ
تحصیلی او را قادر ساخت که در بروکسل در زمینۀ آهنگسازی و پیانو، مطالعه کند، و پس
از آن سالهای متمادی را به همراه لیست، صرف سفر در سراسر اروپا کرد.
در 1883، آلبِنیز برای مدت کوتاهی در بارسلون اقامت گزید،
در آنجا او ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شد. حدود سال 1890 سرانجام کار حرفه ای
اجرای کنسرت را رها کرد، ولی همچنان بین لندن (که سفارش ساخت سه اپرا، بر اساس
اپرانامه ای که توسط یک حامی ثروتمند نوشته شده بود، را دریافت کرد) و پاریس، که
در آنجا تدریس پیانو می کرد و با سایر آهنگسازان برجسته ارتباط دوستی برقرار می ساخت،
در رفت و آمد مداوم بود. از سال 1903 به بعد، او در نزدیکی نیس زندگی می کرد، و
مدت کوتاهی پیش از مرگش به کامبو لِه بَن در پیرنه نقل مکان کرد. واپسین سالها صرف
کار بر روی چهار کتاب مجموعۀ قطعات برای پیانو، به نام "ایبریا" و
تصاویر آهنگین از اسپانیا شد، که پس از مرگ آلبنیز توسط فرناندز اَربُز
(1939-1863) و دیگر آهنگسازان، برای اجرا توسط ارکستر، تنظیم شد.
مهمترین آثار آلبنیز برای تکنوازی پیانو هستند. همه توسط
ضرباهنگ ها و تُن های موسیقی عامیانۀ اسپانیایی پی ریزی شده اند. 12 قطعه ای که
سوئیت ایبریا را تشکیل می دهند، به شکل خارق العاده ای پیشروانه و از نظر سبک
تقریباً امپرسیونیستی هستند: این آثار هم دبوسی و هم راول را تحت نفوذ خود
درآوردند.
